Χιονι τον Αυγουστο..

Χιονιζει ..?
Και ομως ...Αυγουστο μηνα ...
Νιφαδες κοκκινες γεμιζουν το ειναι σου ..
Στριφογυρνωντας γυρω σου καθεσαι και κοιταζεις μη ξερωντας τι να νιωσεις ...
Φοβο..? Τρυφεροτητα..? Θαρρος ή μπορει και δειλια..
Καθεσαι ομως μαγεμενος ...Και κοιταζεις.. Και κοιταζεις..
Ωσπου στο τελος το αφηνεις να σε αγγιξει...
Σηκωνεις ψηλα το προσωπο κλεινοντας τα ματια και νιωθεις ολως περιεργως μια θερμη να σε κατακλυζει ..Την νιωθεις να κυλαει στο αιμα σου ..Να σε γεμιζει ... Να σε προβληματιζει ομως..
Περιεργο εε ? χχμμ.. Ειναι νιφαδες που δεν τις συναντας πολλες φορες στη ζωη σου..
Ειναι αυτες οι στιγμες που θελεις να μεινεις με τα ματια εκει..ερμητικα κλειστα ..
Απολαμβανοντας μεχρι το επαρκο οτι μπορουν να σου δωσουν ..
Ξερεις οτι το ονειρο καποτε τελειωνει αλλα τελικα τι ειναι αυτο που φοβισμενος σκεφτεσαι..? 
Το αγνωστο που σε αγκαλιαζει..? Ή το τελος απο αυτο που καλα καλα δεν εχει αρχισει..?
Οι μεγαλυτερες συγκρουσεις ειναι αυτες που αντιμετωπιζει η ιδια η ψυχη μας.. 
Παραμενοντας με τα ματια κλειστα , αισθανεσαι σαν χαδι ολο αυτο που σε περιτριγυριζει..
Και νιωθεις τελικα την ψυχη σου να παραδιδεται..
 καλο ..?κακο..? Θα φερει πονο..?
 Θα αφησει σημαδια ..? 
Ή θα κρατησεις την μαγεια ζωντανη ..?
Ή θα κρατησεις τις στιγμες σου ατοφιες και ζωντανες ..? Να ειναι εκει διπλα σου στις πιο απροσιτες νυχτες σου .?Να σε γεμιζουν τρυφεροτητα και ισως και λησμονια... 
Και ομως .. Ειναι καλες οι θυμισες..Αυτες οι μικρες μαγισσες με τα μαγικα ραβδακια που , μολις σε δουν θλιμμενο ξεπεταγονται απο τις μικρες κρυψωνες τους και με μια μαγικη τους κινηση , σου ερχεται ενα πικρογλυκο χαμογελο στα χειλη..Σαν γευση απο γλυκο φιλι..Δειλα και ντροπαλα ..Ερωτικα και φοβισμενα ...
Μαγικα ..Και ομως ολα τοσο πραγματικα ..
Υπαρχει η μαγεια ακομη και στις μερες μας.. Δεν ειναι φαντασια ουτε ουτοπια..Απλα εμεις παψαμε να πιστευουμε στα ονειρα ..
Και ναι...Χιονιζει τον Αυγουστο ...