Μια αλλιωτικη άνοιξη..

Ήθελα απλά μαζί σου μια Κυριακή... Μια άνοιξη θαρρείς που έδιωξε τα σύννεφα μετά τη βροχή... Ένα βρεγμένο χώμα να περπατήσει η αγάπη και να ανθίσει ο έρωτας.. 

Ήθελα απλά μαζί σου λίγη σιωπή... Ξέρεις... από εκείνες τις σιωπές που λίγα βλεμματα κρύβουν μέσα τους όλες τις λέξεις του κόσμου... 
Ήθελα απλά μαζί σου ενα ξημέρωμα ..  από εκείνα που ο ηλιος κάνει έρωτα με τα σύννεφα και χιλιάδες χρώματα σκορπίζονται στα μάτια μας... 
Και θέλοντας ,απλά πέρασε ο καιρός... Το περίεργο ξέρεις ποιο είναι..? Ότι οι Κυριακές πέρασαν και έφυγαν.. η άνοιξη ξαναφερε χειμωνα.. οι σιωπές γίναν κραυγές και το ξημέρωμα μαύρο σκοτάδι.. και έτσι απλά κράτησα τις θύμησες, το άρωμα σου ,την αίσθηση απ' τα χείλη σου και δεκάδες χρώματα ξεθωριασμένα ..
 και ας ήθελα να ξαναδώ το χαμόγελο στα μάτια σου...  Συννεφιασε πια ....